Op 7 december 1948 werd het 10-jarig bestaan van de Bond van Plattelandvrouwen gevierd. Enkele dames leek het wel leuk die avond een koortje te vormen om enkele liedjes ten gehore te brengen. Aanvankelijk starten ze met z’n vijven, maar er komen er nog drie bij. Herman Kappers Sr. wordt aangetrokken om de liedjes in te studeren. Bij hem thuis werd er geoefend en de bewuste avond traden de dames met veel succes op. Het waren de dames J. Verink-Nijweide, J.Boxem-Streek, M.Hesselink-Boxem, S.Nijenhuis-Oortgiesen, D.Stemerdink-Ten Dolle, H.Stemerdink-Meerdink, H.Westerveld-Slotboom en J.Konings-Bras. Men besloot een blijvend koortje te vormen en anderen de mogelijkheid te geven lid te worden. Aanvankelijk zong men hoofdzakelijk ’s winters en hoofdzakelijk kerstliederen. Een optreden tijdens het kerstfeest stond dan ook elke keer weer op het programma.
Toen de heer Kappers in 1960 overleed, werd kort daarna de heer Damkot gevraagd als dirigent op te treden. Die zegde toe en bleef zodoende jarenlang tot 1966 de dirigent van het dameskoortje. In 1963 besloot men lid te worden van de Winterswijkse Zangersbond en omdat het koortje nu officieel een vereniging was, moest er ook een bestuur komen. Voorzitster werd mevr. M.Hesselink-Boxem en dankzij mevr. J.Boxem-Streek kunnen we vanaf die tijd lezen in de jaarverslagen wat er zoal gebeurde. Er moest nu contributie worden betaald. Dat werd vastgelegd op f1,- in de maand. Een kleine meevaller was een spaarbankboekje van de “Harmonie” dat al die tijd bewaard was door de heer J.Meinen van ’t Veenhuis. ’t Bedrag van zo’n f40,- was in ieder geval het eerste saldo in de kas. Het eerste officiële optreden vond plaats tijdens het volksfeest van 1963, dat toen het 75-jarig jubileum vierde. De heer Damkot had een speciaal jubileumlied geschreven, wat ook ten gehore werd gebracht. Naast allerlei leuke optredens bij leden die hun zoveel-jarig huwelijk vieren, krijgt men ook te maken met het verlies van leden door overlijden.
Toen de heer Damkot in 1966 aangaf te willen stoppen, moest men een nieuwe dirigent zoeken. Deze werd gevonden in de persoon van de heer Hakstege. Er werd een bedrag van f10,- per avond bedongen. Het was even wennen, omdat men nu van het blad en met behulp van een orgel moest zingen. De heer Damkot had voordien veel notenschrift in cijferschrift omgezet, omdat de meeste dames geen noten konden lezen. De heer Hakstege vroeg zijn koortje mee te doen met concoursen. Er werd een beetje lacherig op gereageerd, maar toch werd er daarna flink geoefend op twee liedjes. Op 2 juli 1967 ging men naar Groenlo om een gooi naar de prijzen te doen. Hoewel de verwachtingen niet zo hoog waren, slaagde men er toch in met 322 punten een eerste prijs in de wacht te slepen. Hen stond een grootse ontvangst te wachten bij thuiskomst. Met muziek voorop trok men in optocht vanaf café De Lindeboom naar het feestgebouw. Het werd een belevenis om nooit te vergeten. Het andere jaar werd er samen met de echtgenoten in een bus naar Nijmegen afgereisd. weer om deel te nemen aan een concours. Nu vergaarde men 332 punten en weer werd een eerste prijs behaald en ook een medaille. Toen het gezelschap om negen uur in Kotten arriveerde werd het wederom een geweldige ontvangst. In café Scheurs werd een receptie gehouden, waar vele sprekers van verschillende verenigingen hun waarderende woorden lieten horen.
In 1973 kon men het 25-jarig jubileum vieren, waarbij de oprichters in het zonnetje werden gezet. Namens de Kottense bevolking bood de heer Wilterdink een bedrag van f1825,- aan. Na de periode Ben Hakstege volgde negen jaar lang het dirigentschap van Karel Kos. Tijdens deze periode kwamen in 1983 ook de mannen bij het koor en werd het dus een gemengd koor. Helaas lieten de jongeren het al weer gauw afweten en zodoende vergrijsde het koor en vroeg men herhaaldelijk om versterking van nieuwe leden. Toch waren er op een gegeven moment zoveel leden, dat de aanvankelijke oefenruimte in school te klein werd en uitgeweken werd naar het gebouw. In 1985 wisselde Wim Ruessink het dirigeerstokje met Karel Kos en bleef zo’n vijf jaar het koor dirigeren. In 1988 vierde het koor het 40-jarig bestaan, waarbij de drie nog actieve oprichters werden gehuldigd. Het waren de dames J.Boxem, H.Stemerdink en H.Westerveld. (zie boven)
foto: Bart Blaak oefent voor het 50-jarig jubileum met het jongerenkoor.
|
Met het 45-jarig jubileum werd een jubileumkrant uitgebracht, met terugblikken van o.a. voorzitster Gerda Ligtenbarg, Ans Davina, Bertus te Hietbrink, Henk Beskers, Henk Ros, Hanna Stemerdink, Jacco Stortelers en Willem Wilterdink. Hierin lezen we ook, dat er na de intrede van Ben Hakstege een voetbalwedstrijd werd georganiseerd tussen Concordia en Toep, om geld voor een orgel bijeen te krijgen. Na Wim Ruessink kwam in 1991 de periode Bart Blaak, die op zijn beurt in 1999 werd afgelost door Henk Swart. In 1997, net een jaar voordat het koor 50 jaar bestond, vond ook de oprichting plaats van een jongerenkoor. Dit mede om de vergrijzing tegen te gaan, want een koor schijnt toch een saai en ouderwets imago te hebben bij de jeugd. Toch is het repertoire erg gevarieerd. Op 6 juni 1998 vond het eerste optreden van de uit elf leden bestaande Voice of Noise plaats.
In 1998 werd deze foto gemaakt t.g.v. het 50-jarig bestaan
Het koor ontplooit naast de wekelijkse repetitie op woensdagavond jaarlijks terugkerende activiteiten om de kas te spekken. Zo is er in mei de bloemenmarkt met de rommelmarkt voor de jeugd en ook de verkoop van speculaas voor sinterklaas. Tevens wordt bij Wilterd oud papier ingezameld. Elke laatste zaterdag van de maand kan dat gebracht worden.
|