Rijksweg
Tussen Winterswijk en de grens in Kotten werd in 1968/1969 een parallelweg naast de Kottenseweg gelegd. Enkele gebouwen moesten daarvoor wijken, o.a. café Schreurs en het molenaarsbedrijf van Ten Pas. Het nieuwe café verrees een eindje verder van de weg af en een woonhuis met schuren voor de molenaar werden aan de andere kant van de Bekeringweg gebouwd.
De parallelweg komt er speciaal voor het langzame verkeer. De oude weg was ongeveer zes meter breed met dicht langs de weg grote bomen. De veiligheid en de doorstroming worden er enorm door bevorderd. De nieuwe weg is ongeveer 3,5 meter breed en ligt gemiddeld zo’n zes meter van de oude weg af. De bomen zijn grotendeels gekapt. Enkele aansluitingen zijn verbeterd, o.a. de aansluiting van de Meester Meinenweg op de Kottenseweg.
Het nieuwe café schreurs –>
Historisch
Dwars door Kotten loopt de N319, in de volksmond de “Rieksweg” genoemd. Voor de bewoners is het officieel de Kottenseweg. Op een oude kaart zien we hem aangeduid als de Straatweg naar Pruisen.
In 1827 was er al sprake van de aanleg van de weg, maar omdat nog niet geheel duidelijk was waar hij bij de grens zou moeten aansluiten op het Pruisische wegennet, werd in 1829 besloten voorlopig nog te wachten met de uitvoering van de aanleg.
In 1848 wordt er weer over gerept en men maakt een begroting, welke zoals altijd te laag uitvalt. Uiteindelijk is de weg in 1853 klaar en men gaat tol heffen. Sommigen probeerden de tol te omzeilen door een omweg door de Brinkheurne te maken. Dit leidde tot het instellen van een bijtol, om dit onaantrekkelijk te maken.
De mensen in het dorp beginnen ook te klagen over de toenemende verkeersdrukte, omdat de weg dwars door het dorp loopt. Bovendien is men het niet eens over het onderhoud aan de weg.
Het nieuwgebouwde huis van de molenaar.
De molenaar moest, evenals café Schreurs, wijken voor de aanleg van de parallelweg langs de Kottenseweg.